Amra Šabić je rođena i odrasla u Bihaću u skromnoj, intelektualnoj, bošnjačkoj porodici. Još tokom obaveznog školovanja je pokazala vanrednu nadarenost i kao takva je dobila stipendiju za školovanje u USA. Na žalost, zbog ratnih dešavanja i teškog stanja u Bihaćkoj enklavi, ta stipendija se ne realizuje. Odmah nakon rata, Amra konkuriše na druge američke univerzitete I bez problema odlazi na studiranje u USA.
Na američkim univerzitetima stiče četiri diplome, od toga dva magisterija i doktorat. Ljubav prema pisanju, ali i želja da se zna više o ratu u BiH, genocidu i mnogim strahotama, učinila je da napiše knjigu “Mačka kojoj nikad nisam dala ime: Istinita priča o ljubavi, ratu i preživljavanju”. U njoj se govori upravo o ratnim dešavanjima, a objavljena je u septembru godine.
“Knjiga je istinita priča o mom životu u toku rata u Bihaću i prati moj životni put do samog dolaska u SAD, ali je knjiga također i mnogo više od lične priče jer se tematika uništene države i genocida nad Bošnjacima prožimaju kroz cijelu knjigu.
Knjiga je naravno puna simbolike i pored toga što je relevantna za našu kolektivnu priču o BiH, također nosi u sebi mnoge paralele sa svim što se danas u svijetu dešava, od rasizma u SAD-u do kontinuirane diskriminacije nad muslimana širom svijeta”, kaže Amra.
Istinita priča s Amrinim sjećanjima iz Bihaća pod opsadom već je u nekoliko navrata, od različitih institucija, uključujući i „Malala fond“, koji vodi Malale Yousafzai, najmlađa dobitnica Nobelove nagrade za mir, proglašena za najbolju u prošloj godini.
Trenutno je u finalnom izboru za jednu od najprestižnijih književnih nagrada u USA. Kao i u svakoj uspješnoj bosanskoj priči tako i u ovoj, Amru niko nije kontaktirao iz naših vlasti iako je nudila saradnju po bilo kom osnovu.
Amra Šabić-El-Rayess je trenutno redovna profesorica na Columbia University New York.
