9. maja 1993. godine, u zoru, počeo je opšti napad snaga HVO-a i HV na Mostar i snage Armije RBIH u ovom gradu.
Malobrojni i slabo naoružani borci Armije Republike BiH zaustavili su višestruko nadmoćnijeg agresora na početnim položajima. Toga dana počela je jedna od najkrvavijih opsada jednog grada u istoriji .
U potpunom okruženju uz borce Armije našao se veliki broj civila iz Mostara i prognanika iz istočne Hercegovine.
Hiljade Mostaraca, uglavnom Bošnjaka, zatočeni su u koncentracione logore Herceg Bosne.
Istog dana počeo je napad na komandu 41. Slavne brigade i 4. korpusa u zgradi Vranica.
Nakon herojskog otpora, 10. maja 1993. godine pripadnici HVO-a zarobili su 13 pripadnika Armije BiH koji su krenuli u proboj iz opkoljene Komande. Televizijski snimci njihovog zarobljavanja i izvještaj novinarke HTV-a Dijane Čuljak, obišli su svijet. Punih petnaest godina porodice zarobljenih pripadnika Armije BiH su tragali za njihovom sudbinom.
Njihova tijela pronađena su u jami Rimski bunar kod sela Goranci iznad Mostara, sekundarnoj grobnici u koju su prebačeni nakon mučenja i ubistva u sjedištu Vojne policije HVO-a na Mašinskom fakultetu u Mostaru.Petnaest godina kasnije uz vojne počasti i tri plotuna počasnog stroja, Mostarci su se na Šehitlucima oprostili od 10 svojih heroja. Za trojicom se još traga.
30. juna 1993. godine, borci Armije BiH kreću u proboj iz potpunog okruženja. Zauzimaju Sjeverni logor i Bjelopoljsku kotlinu i spajaju se sa jedinicama Armije BiH u Jablanici. Ovo je bila ključna vojna operacija deblokade, jedina koja je izvedena iznutra bez ičije pomoći, što je omogućilo borcima Armije da do kraja izdrže u borbi za Odbranu Mostara najkrvavijih opsada jednog grada u istoriji.
