Šesti april najznačajniji je datum u istoriji našeg glavnog grada Bosne i Hercegovine. Sve što se događalo tog datuma 1945. i 1992. godine postalo je simbol otpora njegovih građana svim oblicima fašizma. Ovo je dan kada je Sarajevo oslobođeno od fašističke okupacije tokom Drugog svjetskog rata, ali i dan koji simbolizuje početak nove opsade Sarajeva.
Narodno-oslobodilačka vojska Jugoslavije započela je akciju oslobađanja Sarajeva 28. marta, a nakon žestokih borbi, na Vratniku je već 5. aprila 1945. godine prva ušla 16. Muslimanska udarna brigada koja je noćila na Vratniku, a odmah za njom i 20. Romanijska, 10. Brigada koja je prošla kroz Ilijaš oslobodivši prije toga Brezu, Semizovac, a 4. Brigada išla je prema Varešu i Podlipniku sišavši prema Sarajevu preko Nahoreva, dok su ostale jedinice opkolile grad sa svih strana i Sarajevo potpuno oslobodile narednog dana.
Lično maršal Tito naredio da 16. muslimanska udarna brigada prva uđe u Sarajevo. Udarnu je na Vasinom Hanu sačekao Hamdija Sijerčić s ilegalcima, pri čemu je bilo “malo zabune dok se nije vidjelo da su to sve bili ilegalci”. Vodile su se velike bitke na potezu od Kozije ćuprije do Vječne vatre, a u ranim jutarnjim satima grad je oslobođen. Ibrahim Lojić je bio komandir četvrtog bataljona 16. muslimanske udarne brigade koja je prva kročila u Sarajevo su po ulasku krenuli su u odbranu Vijećnice. Nakon što smo oslobođenja Vijećnice, na redu je bila Baščaršija, Pošta… Vodile su se teške bitke. Na kraju, na Vijećnici se zavijorila naša zastava, a glavne kote Sarajeva su bile oslobođene.
S druge strane, 17. krajiška muslimanska brigada je, nakon prelaska rijeke Bosne, oslobodila Kakanj te došla u Kraljevu Sutjesku gdje je naišla na težak otpor okupatora. Dan i noć su se odvijale teške borbe sa Nijemcima na Kraljevoj Sutjesci. Kad su razbijeni , fašisti su se povukli prema Varešu, a 17. krajiška muslimanska brigada je preko Okruglice ušla u Sarajevo.
Bila je teška borba, jer je grad bio opasan njemačkim snagama. Sa oslobađanjem Sarajeva može se reći da je počelo i oslobađanje Jugoslavije od okupatora.
U antifašističkoj borbi od 1941. do 1945. godine, 10.961 građana Sarajeva dalo je svoje živote. Stradalo je 7.092 Jevreja, 1427 Srba, 412 Muslimana, 106 Hrvata, te 16 Crnogoraca, jedan Makedonac, pet Slovenaca i 12 ostalih. Borba naroda protiv fašista i domaćih izdajnika, četnika i ustaša trajala je četiri godine.
Na dan oslobođenja grada, 47 godina kasnije, Sarajevo je počelo voditi još jednu bitku. Ipak, dan ranije tog 5. aprila, kada su se pred zgradom Skupštine RBiH okupile na hiljade građana sa transparentima “Mi smo za mir”, zabilježene su prve žrtve rata – Suada Dilberović i Olga Sučić.
Umjesto mira nastupila je opsada grada koja je trajala 1.425 dana i jedna je od najdužih u istoriji modernog ratovanja, tokom koje je živote izgubilo 11.541 ljudi među kojima 1.601 dijete. Uzimajući u obzir važnost ovog datuma kroz njegovu istoriju, Gradsko vijeće je na sjednici 2006. godine donijelo odluku kojom je 6. april određen kao Dan grada Sarajeva.
U periodu od 1941. do 1945. godine je poginulo 1.890 boraca grada Sarajeva, dok je u najdužoj opsadi moderne historije, od 1992. do 1995. godine ubijen 11.541 građanin te je ovo predstavlja datum kada treba odati počast svim žrtvama i ne dozvoliti se zaborave oni koju su dali svoje živote za slobodu.
U proteklih 77 godina tradicija obilježavanja oslobođenja Sarajeva se nikad nije prekidala.
